Human, Space, Time and Human // 36th BIFFF

Honderden mensen gaan aan boord van een oude slagkruiser die is omgebouwd tot een enorm cruiseschip. Het belooft een bewogen reis te worden. Alochol en drugs zijn rijkelijk aanwezig en deze microkosmos van de samenleving transformeert snel tot een Sodom en Gomorra op zee. Maar na een opwindende nacht vol seksorgieën, gratuit geweld en moord en hallucante flitsen van geweld, eindigt deze kleine wereld in een roes, uitgeput door alle losbandigheid. Bij het ontwaken zullen de overlevende passagiers niet alleen een bonkende kater moeten trotseren, maar ook een onvoorstelbare nieuwe realiteit. Hun schip zweeft nu tussen de wolken en de voedselreserves slinken snel.

Ki-duk Kim had een duidelijke boodschap met zijn 23ste film: “Ik heb deze film gemaakt om te stoppen met mensen te haten”. Na zo’n uitspraak aarzelde de meest stoutmoedige van de Koreaanse cineasten niet om alle alle politiek correcte gevoeligheden zijn voeten te vegen. De reacties lieten niet lang op zich wachten. De wereldpremiere van Human, Space, Time and Human op het festival van Berlijn veroorzakte opschudding en verdeelde het publiek, geschokt door het gebrek aan filters en door de brutaliteit van deze allegorie van het menselijk fascisme. We zijn erg benieuwd naar uw mening.