Hertog Blauwbaards burcht & De wonderbaarlijke mandarijn

“Hoop, droombeelden, verre mysteries... Wat brengt ons deze vertelling?” De proloog van Hertog Blauwbaards burcht nodigt ons uit om het werk te bekijken als een raadselachtig avontuur. Het ontvouwt zich volgens het ritme van het openen van de deuren van het kasteel: elke deur geeft toegang tot een andere wereld, wat Bartók de mogelijkheid geeft om compacte, suggestieve muziek te schrijven. Dirigent Alain Altinoglu en Christophe Coppens, die vorig seizoen bij ons zijn operadebuut maakte met een eigenzinnige enscenering van Het sluwe vosje, begeleiden ons op deze omzwerving. Het intimistische Hertog Blauwbaards burcht wordt gevolgd door Bartóks duivelse pantomime De wonderbaarlijke mandarijn. In het tumult van de stad probeert een prostituee een van haar klanten te beroven – een onkwetsbare mandarijn die toch voor de omhelzing van de vrouw zal bezwijken. Zo volgen, in een sfeer van geweld en mysterie, twee duetten elkaar op... Of gaat het misschien om twee facetten van eenzelfde paar?

Synopsis

Twee werken na elkaar op dezelfde avond, twee werken die de krochten van de menselijke geest en zijn fantasmen in beeld brengen. In de opera laat Blauwbaard zijn nieuwe echtgenote zijn kasteel betreden. Zij is vastbesloten om een licht te werpen op het verleden van haar echtgenoot en wil de verborgen hoekjes van zijn ziel blootleggen. Uiteindelijk ontdekt ze de drie vrouwen van Blauwbaard die haar voorafgingen, ingeslapen, en ze vervoegt hen in de duisternis. De balletpantomime De wonderbaarlijke mandarijn toont ons een prostituee en haar klant, een onkwetsbare mandarijn die pooiers trachten te vermoorden, maar die uiteindelijk slechts zal bezwijken in de omhelzing van de vrouw.