J’abandonne une partie de moi que j’adapte
04 dec. 2018 - 09 dec. 2018
De documentaire ‘Chronique d’un été’ van Edgar Morin en Jean Rouch uit 1960 liet bij Justine Lequette en haar vier acteurs een diepe indruk na. In dit eerste Franse experiment in cinéma-vérité stelden de cineasten vragen aan mensen op straat – studenten, arbeiders, bedienden, migranten, … Sommige van die gesprekken werden later in een intiemer kader voortgezet. De belangrijkste vragen – over geluk, het leven, het werk, utopieën, … – worden nu opnieuw gesteld in de context van een samenleving die, achtenvijftig jaar later, hetzelfde is gebleven en tegelijk veel is veranderd.
Fragmenten uit documentaires van Pierre Carles en uit toneelstukken van Alexandra Badea worden, naast teksten die op het toneel zijn ontstaan, ingezet om beide tijdgeesten in perspectief te plaatsen en de zin die we aan onze levens geven te bevragen. Justine Lequette en haar acteurs hanteren daarbij een beeldtaal die vertrekt vanuit de werkelijkheid, maar op een speelse manier altijd wel een punt maakt.
-
Théâtre des Martyrs - 22 Place des Martyrs 1000
Fragmenten uit documentaires van Pierre Carles en uit toneelstukken van Alexandra Badea worden, naast teksten die op het toneel zijn ontstaan, ingezet om beide tijdgeesten in perspectief te plaatsen en de zin die we aan onze levens geven te bevragen. Justine Lequette en haar acteurs hanteren daarbij een beeldtaal die vertrekt vanuit de werkelijkheid, maar op een speelse manier altijd wel een punt maakt.
Théâtre des Martyrs
22 Place des Martyrs 1000
Placé aujourd’hui sous la direction artistique de Philippe Sireuil, le Théâtre des Martyrs se définit aujourd’hui comme un théâtre mais pluriel, une scène et des artistes. Il affirme ainsi le métissage des origines de cet art né à côté du forum grec ou sur le parvis de l’église médiévale et dont il est l’un des multiples héritiers, reprenant le témoin de cet art qui, de tout temps, a recélé toutes les peines et toutes les joies, tous les conflits et tous les débats de notre condition humaine, rires et larmes mêlés. Il comporte deux salles de spectacles : la grande salle, dite à l’italienne entre 255 (parterre) et 356 places (avec le balcon) et la petite salle destinée à des projets plus intimistes.
Lees verder