La Mémoire des arbres

Het geheim van hoe je een volledige stad in bedwang houdt. Neen, geen spookstad: deze mysterieuze stad bruist van het leven. Maar alles is er in stilte gehuld: haar naam, scholen, parken en ziekenhuizen. En de stilte reikt zelfs nog verder, naar de velden, de rivier, het kindergelach...

In het hart van deze plek die op geen enkele landkaart staat, bewaren duizenden mensen noodgedwongen dat immense geheim. Diegenen die zich wagen aan iets wat op verraad lijkt, bekopen het met hun leven. De anderen, die de leugen mee toedekken, geloven rotsvast dat ze handelen in het belang van hun land. Samen bestendigen ze een grootschalig industrieel complex van de Staat en verzwijgen ze een onvoorstelbare milieuramp.

Het klinkt als een sciencefictionverhaal, maar dat is het niet. De geheime stad en haar misstanden maken wel degelijk deel uit van onze wereld. Ook al proberen de mensen de waarheid te muilkorven, het geheugen van de bomen blijft overeind. Als een geweten dat opstaat en de zware last aanklaagt die al tientallen jaren weegt.

Reizen is een wezenlijk onderdeel van Fabrice Murgia’s artistieke benadering. De Ghost Road-cyclus bracht hem – met de camera op de schouder – naar vreemde plekken waar hij gezichten, getuigenissen en ontmoetingen filmde. Zo ook voor La Mémoire des arbres. Samen met componist Dominique Pauwels, en Josse De Pauw als verteller/historicus op scène, giet hij dit schandelijke verhaal in muziek en vers.