Mawda, dat betekent tederheid

Mawda Shamdin Ali was twee jaar oud. Ze bevond zich in een bestelwagen die haar naar Engeland moest brengen, samen met haar ouders, haar broertje en een twintigtal andere mensen. Op een Belgische autosnelweg ving de politie een klopjacht op de bestelwagen aan. Een politieagent vuurde een kogel af. De kogel raakte Mawda in het hoofd. Ze stierf. Haar ouders en haar broertje werden in de cel gestopt. Prhast en Shamdin komen uit Iraaks-Koerdistan. Ze moesten vluchten omdat men niet wilde dat ze trouwden. Ze zijn gevlucht omdat ze van elkaar houden.  Al ruim twee jaar lang verzamelen theatermaakster-actrice Marie-Aurore d’Awans en filmmaakster-journaliste Pauline Beugnies, samen met KVS-dramaturge Kristin Rogghe, materiaal uit de werkelijkheid (via interviews, het bijwonen van de rechtszaak, …) en zijn ze in dialoog met Mawda’s ouders om deze voorstelling te schrijven.  “We willen dit verhaal vertellen. Het liefdesverhaal van de ouders, een Koerdische Romeo en Julia. Het verhaal van haar grote broer, voor altijd getekend door dit drama. Het verhaal van leven in ballingschap. Maar we willen ook begrijpen hoe dit drama is kunnen gebeuren. In welke politieke context? En hoe gaan onze media ermee om? Hoe komt het dat een drama dat het publieke debat over het migratiebeleid zou moeten voeden, uiteindelijk gereduceerd wordt tot een fait divers?”