On est sauvage comme on peut

Een maaltijd onder vrienden. Door Lea georganiseerd in de hoop dat het een gezellige avond wordt. Maar haar partner Thomas kampt met een depressie. Hij gaat al maanden niet meer naar kantoor. Het lijkt dus een leuk idee om zijn collega Antoine, diens vrouw Marie en nog een derde vriend, Sami, te ontvangen. Als ze uitgepraat zijn over de banaliteiten, krijgt het diner echter een enge wending: Thomas doet een verschrikkelijk en ongepast verzoek, dat het weerzien in een afgrond van waanzin stort. De realiteit wankelt.

On est sauvage comme on peut gaat van realisme over in een klucht, en dan van een klucht in tragiek. Het collectief Greta Koetz experimenteert met nieuwe, bevrijdende vormen van kunstcreatie en gaat absurde en meedogenloze humor niet uit de weg. De opeenvolgende improvisaties verkennen de spanningen die tijdens een maaltijd kunnen opflakkeren en de machtsdynamiek die er postvat. Iedereen kent wel het gevoel van eenzaamheid dat je tijdens een etentje kan bekruipen, als de avond zich eindeloos voortsleept van de ene sociale conventie naar de andere. Greta Koetz weet uit die – al bij al banale – situatie een waar theaterlabo te destilleren. Deze eerste voorstelling van het gezelschap barst van de inventiviteit en van de rake observaties over hoe mensen met liefde en vriendschap omgaan.