Acis and Galatea

‘Acis and Galatea’, een van Händels meest duurzame werken, is vele malen bewerkt, onder meer door Mozart in 1788 op verzoek van baron Gottfried van Swieten. Het werk wordt hier gepresenteerd in zijn oorspronkelijke versie uit 1718, dezelfde die Mozart zeventig jaar later opnieuw ter hand nam om het aan te passen aan de muzikale smaak van zijn tijd. Maar zijn eerste kennismaking ermee was in juni 1764, tijdens een benefietconcert in de Londense Ranelagh Gardens. Het wonderkind speelde verschillende van zijn eigen composities in een programma met onder meer ‘Acis and Galatea’ en ‘Alexander's Feast’ (een ander werk van Händel dat Mozart later voor van Swieten in Wenen bewerkte). Het plot ? Galatea, een nimf, is verliefd op de herder Acis, en hij op haar. Maar Polyphemus, een cycloop, is ook verliefd op Galatea. Zij wijst zijn avances af, en Acis trotseert de reus, ondanks het advies van hun vrienden. Woedend over het liefdesvertoon van het paar, verplettert Polyphemus Acis met een steen. Galatea, die rouwt om haar stervende geliefde, gebruikt haar goddelijke krachten om hem te veranderen in een eeuwige fontein waaruit een borrelende stroom stroomt door de velden die hij zo liefhad, waardoor hij onsterfelijk wordt.