Belgian National Orchestra

De Poolse componist Witold Lutoslawski componeerde zijn Eerste symfonie in extreem moeilijke omstandigheden. De eerst beweging ontstond tussen 1941 en 1944 in het door de Nazi’s bezette Warschau. Enkele dagen voor de opstand van Warschau vluchtte Lutoslawski met zijn partituurschetsen naar een nabijgelegen dorpje. In 1945 keerde hij terug naar het volledig van de kaart geveegde Warschau, waar hij de tweede, derde en vierde beweging afwerkte. Na de première in 1948 werd het werk echter in de ban geslagen door Polens nieuwe communistische regering die in navolging van Stalin moderne muziek principieel veroordeelde. Pas een tiental jaar later werd de symfonie gerehabiliteerd. In dit vroege werk toont Lutoslawski zijn fascinatie voor componisten als Stravinsky, Debussy, Ravel, Prokofiev en Bartók. Extreem rationeel geconstrueerd – technisch perfect en vol ingewikkeld contrapunt – slaagt deze symfonie er bovendien paradoxaal genoeg in om extreme emoties los te weken – door de kleurrijke orkestratie en passionele wendingen.Om het nazisme te ontvluchten, emigreerde de Oostenrijkse componist Erich Korngold naar Amerika. In Hollywood bouwde hij een carrière uit als filmcomponist. Zijn vader, de beroemde muziekcriticus Julius Korngold, beschouwde dit als een verspilling van zijn talent en bleef zijn zoon aanmanen terug ‘ernstige muziek’ te schrijven. Pas in het jaar van zijn vaders dood, hetzelfde jaar waarin het nazisme werd verslagen, gaf Erich hier gehoor aan en finaliseerde een vioolconcerto dat al een tijdlang door zijn hoofd spookte. Korngolds Vioolconcerto ademt de sfeer uit van het fin de siècle Wenen, is zeer groot bezet en kan qua orkestratie wedijveren met de beste werken van Gustav Mahler en Richard Strauss.Naast Lutoslawski en Korngold presenteert dit concert ook nog een Belgische première van de Oostenrijkse componist Thomas Larcher. Diens Tweede symfonie bestaat uit vier delen en kent een klassieke opbouw. De titel “Kenotaph” (cenotaaf: een grafteken voor overledenen wiens stoffelijk overschot onvindbaar is)  is een hommage aan de vele vluchtelingen die in 2016 verdronken in de Middellandse Zee. Een monument bestaande uit klanken, een drama zonder woorden.