Present

In september 2016 bracht Michel Van Dyck in het Van Buuren Museum zijn twee passies samen: tuinen en hedendaagse kunst. Met ‘Comme si de rien n’était’ hoopte hij dat de werken van de gastkunstenaars zich zouden versmelten met het museum alsof ze daar altijd al geweest waren. Weg van de witte galerijmuren glipten ze voorzichtig dit prachtige museum binnen, dat niet vertrouwd was met hedendaagse kunst. Het leek alsof ze de ruimte lieten wennen aan hun aanwezigheid, alsof ze het wilden temmen, terwijl ze deze ongewone ruimtes op zich lieten inwerken. De bezoeker werd uitgenodigd voor een ‘schattenjacht’ die hem van het ene naar het andere werk voerde, bijna toevallig tijdens zijn wandeling.

De nieuwe editie van het evenement bouwt verder op dit principe, maar benadrukt het op een andere manier. Het geeft hem andere perspectieven. Michel Van Dyck plaatste deze editie onder de naam ‘Présent’, een Franse term die je absoluut in zijn verschillende betekenissen mag begrijpen. Met het informele ‘Présent!’ bevestigen mensen hun aanwezigheid. De opzet is speels. Humor heeft vaak een diepere bodem. Voor deze editie moesten de kunstenaars een werk maken waarmee ze hun aanwezigheid tonen, en een open en ontspannen uitwisseling met hun omgeving maken. Niet meer doen alsof je er bent zonder dat je er echt bent. In de mythologie wordt het paradijs vaak voorgesteld als een soort binnentuin, een afgesloten plek waar de tijd is blijven stilstaan in de gelukzaligheid van een eeuwig heden. Wij zijn nog niet dood. Wij weten dat we onze tuin beter bewerken en dat we altijd aan het heden moeten blijven bouwen. ‘Présent’ zou een nood kunnen zijn om daar in woelige tijden aandacht te besteden. Een aansporing om aandachtig te blijven. Een aanmoediging om een hier en nu te vinden, waarbij we steeds weer in het moment leven. Vooral omdat het kleinste probleem vandaag dit grote Web van de virtualiteit is? Van de alomtegenwoordigheid? Zoveel dingen die zich op een scherm tussen ons en de wereld afspelen! ‘Présent’ herinnert ons eveneens aan het geschenk van een echte aanwezigheid.
— Stefan Liberski