Reinoud Van Mechelen & a nocte temporis

Name: Reinoud Van Mechelen & a nocte temporis - Brusselslife.be
Start: 2019-02-14T00:00:00
End: 2019-02-14T00:00:00

14 feb. 2019 - 14 feb. 2019

Dubhlinn Gardens

Venue
Palais des Académies - 1 Rue Ducale 1000

Programma:The original Black Joke, sent to Dublin Red Joak // True Joke // White Joke // Blue Joke // Fancy's all (Leslie's March)The Poor Shepherd Jack Laten Eleanor a run // Ellen a roon // Ailen Aroon Siege of Limerick, Teague The Irish Trooper Will you go to FlandersGilliecrankie // Irish KilliecrankieMister Cragh's Irish Tune // The Hawks of BallyshannonMaggie Lawder Anna, a particular Irish song (Banks of Banna)Roisin Dubh // Donald OgHunt the squirrel // A reell for Jannie // Up with Ailey // Aird's // Chorus JigMy Nanny OAls er één muziekstijl in de mode was in het Londen van de 18e eeuw, dan was het wel de Italiaanse. Zo’n drie decennia lang componeerde Händel er een hele rist Italiaanse opera’s, er verscheen een uitgave van de orkestwerken van Corelli en Geminiani vestigde zich in de stad. Maar de Engelsen hielden ook van minder exotische invloeden. Sinds de prille 17e eeuw al, onder het bewind van James I, was het Londense publiek in de ban van Schotse traditionals. Getuige daarvan de rijkelijk uitgegeven bundel Schotse songs Orpheus Caledonius (1725). Hoewel de weerbarstige Ieren minder vlot verzoenbaar waren met de Londenaars, doken toch ook heel wat Ierse deuntjes op in het Londense muziekleven. A nocte temporis, het ensemble rond stertenor Reinoud Van Mechelen, had dus keuze te over bij de samenstelling van dit verrassende Schots-Ierse concertprogramma. CD Release : TrailerLuister naar de playlist "Early Music" op Spotify

Door

Palais des Académies

1 Rue Ducale 1000

Het Academiënpaleis werd tussen 1823 en 1825 gebouwd als residentie voor prins Willem II van Oranje, die er tot aan de Belgische onafhankelijkheid in 1830 zou verblijven. Architect Charles Vander Straeten, die het ontwerp maakte, inspireerde zich op de theorieën van de Fransman Jean-Nicolas-Louis Durand, die een zeer pure neoclassicistische stijl propageerde. De strikte symmetrie, het weinig uitgesproken reliëf van de geledingen, het regelmatige ritme en het tot drie kleuren beperkte palet van de materialen maken dit gebouw inderdaad tot een mooi voorbeeld van deze puristische strekking. Nadat het gebouw twaalf jaar onder sekwester was geplaatst, werd het eigendom van de Belgische Staat die het in 1853 schonk aan de toekomstige koning Leopold II die er echter nooit zou wonen. Het werd in 1862 bestemd als toekomstig museum voor moderne kunst, maar uiteindelijk zouden de Koninklijke Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten, evenals de Koninklijke Academie voor Geneeskunde er in 1876 hun intrek nemen. Het paleis werd gedecoreerd en ingericht door architect Tilman-François Suys tussen 1825 en 1828.

Lees verder