Roger Van de Wouwer. De Onkreukbare

Roger Van de Wouwer is afkomstig van Hoboken en ontwikkelt al vroeg een passie voor fotografie. Op vijftienjarige leeftijd volgt hij tekenles aan de Academie van Antwerpen. Tegelijkertijd schrijft hij zich in voor een opleiding fotografische technieken. Hij studeert af in 1951 en terwijl hij zijn legerdienst vervult, volgt hij les aan de Academie voor Schone Kunsten van Brussel. In 1955 gaat hij aan de slag bij fotobedrijf Gevaert, waar hij tot aan zijn pensioen blijft werken en waar hij, na zijn uren, voor zijn collega's schilderijen maakt. Daar raakt hij bevriend met Leo Dohmen (1929-1999), fotograaf en fervent aanhanger van het surrealisme, die hem in contact brengt met Gilbert Senecaut (1925-1997), een goede vriend van Marcel Mariën die meewerkt aan het tijdschrift Les Lèvres nues en die tot de Brusselse club van surrealisten behoort met Paul Nougé en René Magritte als spilfiguren. Deze opeenvolgende ontmoetingen zijn bepalend voor het werk van de jonge schilder. Uit zijn werk spreekt een levendige verbeelding, die vaak eclectisch geïnspireerd is. Zijn schilderijen zijn niet systematisch aan een bepaalde stijl op te hangen, vermits hij de stijl en technieken telkens kiest naargelang het onderwerp. Roger Van de Wouwer neemt zichzelf niet al te ernstig. Hij beschouwt zich graag als een zondagsschilder die niet alleen op zondag schildert. Met veel humor zaait hij verwarring bij zijn publiek en neemt hij kunsttrends op de korrel, onder meer abstracte kunst, popart en later ook op-art. Zo zet hij toeschouwers graag op het verkeerde been en hekelt hij artistieke kunstgrepen en de ijdelheid van kunstenaars.