Traces

Met zijn nieuwste voorstelling TRACES volgt Wim Vandekeybus de sporen die hij heeft getrokken. Hij kijkt om naar de intuïties van waaruit zijn zoektocht begon. Naar het drama van driften en instincten. Naar het spel van energieën en intensiteiten. In de voorstellingen van de voorbije jaren stonden fabels centraal. Verhalen van beschaving en cultuur. Van gemeenschappen en conflicten. Van woorden en wetten. In TRACES keert Vandekeybus terug naar het lichaam, naar de instinctieve reactie, het nu-moment, de imaginaire catastrofe, de onmiddellijke energie die de hartslag vormden van zijn eerste voorstellingen. Ver van iedere romantiek en zonder nostalgie naar heroïsche tijden. Met aandacht voor de hedendaagse, complexe, chaotische en contingente realiteit van het lichaam. Een herontdekking van een tegelijk krachtige en kwetsbare vitaliteit in een wereld van technologische en ecologische dreiging. Hoeveel natuur leeft er nog in de mens? Hoeveel dier? TRACES gaat niet over de buitenwereld, over de cultuur die de mens heeft opgebouwd. Het een zoektocht naar de sporen van de natuur die het lichaam is vergeten. In momenten van risico en gevaar, van intuïtief beslissen om te overleven. TRACES is een bevrijding uit het stenen labyrint van stad en beschaving. In de overweldiging van de Roemeense natuur met de laatste oerbossen van Europa, zoekt Vandekeybus naar sporen die ouder zijn dan de mens en zijn geheugen. Naar ‘the inner story’, naar het verhaal dat zich voor of voorbij de taal ontvouwt en alleen in de pulsies van de dans en de muziek verteld kan worden. Op scène staan twaalf dansers en vijf muzikanten. De muziek wordt geschreven en live gebracht door Marc Ribot (die de muziek schreef voor Inasmuch as Life is Borrowed en Vandekeybus’ langspeelfilmdebuut Galloping Mind) en Trixie Whitley (die de muziek schreef voor TrapTown).