Ghurba

Twee onbekenden zijn meerdere jaren na elkaar in dit land aangekomen. Ze hebben delen van de wereld gezien die een stempel hebben gedrukt op hun denkbeeldige werelden. Zij hebben elkaar voor het eerst ontmoet tijdens een bijeenkomst voor een gezamenlijke tentoonstelling, een maand en een paar dagen voor de dag van de tentoonstelling. Ze wilden meer van elkaar weten. Dichterbij komen. En toen beseften ze dat ze terug moesten gaan naar hun wortels, de moedertaal. Maskers af. Sommige identiteiten worden verheerlijkt, sommige worden genegeerd, sommige gehaat. Sommigen worden in de schijnwerpers gezet, paraderend in het licht van sociale bevestiging, anderen verbergen zich in de schaduw, in tweestrijd of zich niet eens bewust van hun eigen bestaan. Zij worden geïsoleerd, verbannen uit de norm en op die manier vervreemd, vervreemd, gelabeld, gestigmatiseerd...: GHURBA. Een maand lang werkten Mirra en Fareed samen terwijl ze alleen hun eigen moedertaal met elkaar spraken: in het Arabisch en in het Buryat. In deze tentoonstelling zie je het resultaat van dit proces, waarbij de kunstenaars je uitnodigen om dichterbij te komen. Kom dichter bij verzamelingen van oude en nieuwe herinneringen, die ze samen hebben gecreëerd. Ontdek hoe twee mensen een heilzame relatie, een nieuwe taal en een interpersoonlijke subcultuur kunnen opbouwen door te communiceren via kunst. Dit is een poging om een radicaal niveau van gemeenschapsvorming te bereiken, niet alleen door woorden maar door daden. We kijken naar gemeenschap door het prisma van identiteit, dat we ontrafelen in drie onderling verbonden aspecten: fysiek, psychologisch en sociaal. Een diepe duik om elkaars verhaal te ontdekken, raakvlakken te vinden, het verschil te vieren en het onbegrijpelijke te verwelkomen. "Het zijn geen kwade vogels. Ze proberen gewoon hun weg te vinden en doen het zo goed als ze kunnen." Kunnen we kraaien een kans geven? Denk je niet dat kraaien het slachtoffer zijn van persoonsverwisseling en bijgeloof? Staan ze symbool voor de dood of zijn het gewoon vogels?... Laten we er eens over nadenken en ze met rust laten.