Lucile Bertrand - 'amnesia'

De video amnesia brengt, in twaalf sequenties en twaalf talen, hulde aan dichters en auteurs die de herinnering trachten levend te houden aan datgene wat sommigen trachten te doen vergeten of zelfs te ontkennen.

Om zo accuraat mogelijk de herinnering te evoceren aan bepaalde bijna opgeloste of nog actuele conflicten – in Rwanda, in Griekenland, Turkije, Cambodja, Rusland, Zuid-Afrika, ex-Yoegoslavië, bij de Amerikaanse indianen en tijdens de nucleaire catastrofe in Japan – wordt eenzelfde scherm in tweeën opgesplitst (split screen). Op de ene helft declameren of lezen een aantal sprekers hedendaagse tekstfragmenten, terwijl op de andere helft een danseres-getuige naar de video luistert en erop reageert.

Oorlog vormt niet alleen een van de grondvesten van de Geschiedenis, maar ligt ook aan de basis van individuele geschiedenissen. Zelfs al spelen oorlogen zich ver weg af, ze dringen onafgebroken ons dagelijkse leven binnen en laten ons ontredderd achter. Lijken oorlogen niet nog schrikbarender als we weten dat overwinnaars en overwonnenen uiteindelijk heel dicht bij elkaar staan? Wat betekent zege als ze het resultaat is van verwoesting en ondergang? Is het mogelijk dat de slachtoffers – of de volgende generatie – op hun beurt beulen worden? Ontkenning van de feiten is een tweede gewelddaad. Zijn de gevolgen hiervan niet even dramatisch als die van de eerste? Dit is wat de sprekers in amnesia zich onophoudelijk afvragen.

Lucile Bertrand.